خواننده و بازیگر باتجربهٔ سولکشانا پاندیت در سن ۷۱ سالگی پس از بیماری طولانیمدت درگذشت. او بهخاطر صدای دلنشین و حضور ظریفاش بر پردهٔ سینما شناخته میشد و از یک خاندان موسیقی برجسته بود. دوران حرفهای او شامل ترانههای بهیادماندنی و فیلمهای موفق بود، هرچند پس از یک تراژدی شخصی از صحنهٔ نورافکنها کنارهگیری کرد.

خواننده و بازیگر باتجربهٔ سولکشانا پاندیت در روز پنجشنبهٔ ۶ نوامبر، در سن ۷۱ سالگی درگذشت. او بهخاطر صدای دلنشین و حضور ظریفاش بر پردهٔ سینما شناخته میشد و پس از بیماری طولانیمدت در بیمارستان ناناواتی بمبئی آخرین نفساش را کشید. سولکشانا در ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۵۴ در رایگاه، چاتیسگار به دنیا آمد و از یک خاندان موسیقی برجسته بود. او خواهر آهنگسازان مشهور جاتینلالیت و برادرزادهٔ آوازخوان کلاسیک افسانهای پاندیت جسراج بود.
برادر و آهنگساز او، لالیت پاندیت، خبر درگذشت او را به روزنامهٔ میددی اطلاع داد و گفت: «او امروز حدود ساعت ۸ عصر درگذشت. او دچار ایست قلبی شد. مراسم خاکسپاری او فردا (۷ نوامبر) ساعت ۱۲ ظهر برگزار خواهد شد.»
حرفهٔ آوازخوانی سولکشانا از دوران کودکی آغاز شد
سفر موسیقایی سولکشانا از سن نه سالگی آغاز شد. او نخستین بار در سال ۱۹۶۷ با دوئل «سات سمندر پار سِی» در کنار لاتا مانگشکار در فیلم «تقَدیر» صدای خود را به گوش تماشاگران رساند. صدای دلنواز او بهسرعت شناخته شد، بهویژه با قطعه احساسی «تو ہی سگر ہے تو ہی کنا رَه» از فیلم «سَنکَلپ» (۱۹۷۵) که به یکی از ترانههای ماندگار او تبدیل گشت.
دورهٔ درخشان بازیگری
اگرچه بهعنوان خواننده تحسین میشد، سولکشانا همچنین بهعنوان بازیگر نقش مهمی ایفا کرد. او اولین حضور بازیگری خود را در کنار سنجیو کمار در فیلم «اُلجهان» (۱۹۷۵) داشت و دوستی رویصفحهٔ آنها مورد پسند تماشاگران قرار گرفت. گفته میشود که او بهطور واقعی عاشق او شد. پس از آن در فیلمهای متعددی که همچنان به یاد ماندنی هستند، نقشآفرینی کرد؛ برای مثال در «بوندال باز» با راجِش خانا، «هرا فهری» با وینود خانا، «وقت کی دیوار» که جیتندرا، سنجیو و دیگران در آن بازی کردند، همچنین در «سَنکوچ»، «خاندان» و فیلمهای دیگری حضور یافت. او در فیلمهایی همچون «سلاکهن»، «فانسی» و «امار شاکتی» صحنهٔ مشترک با شاشی کاپور داشت.
تصمیم او برای ترک کار سینما
گزارشها حاکی از این است که سولکشانا عمیقاً به سنجیو کمار عاشق بود، اما او (سنجیو کمار) از ازدواج با او (سولکشانا) سر باز زد. مرگ ناگهانی او (سنجیو کمار) در سال ۱۹۸۵ قلب سولکشانا را بهطور عمیقی شکست. بهزودی پس از درگذشت سنجیو کمار، مادر سولکشانا نیز درگذشت. او روزی گفته بود: «این مرگها تأثیر عمیقی بر من گذاشتند. سلامت جسمیام دچار آسیب شد. برای مدت طولانی از نظر روانی دچار اضطراب و لرزیدگی شدم.»