آتشفشان افراطی «بهشت» در کاستاریکا همچون تکه‌ای از مریخ باستانی در آستانه‌مان – نمایی از زمین از فضا

عکس ماهواره‌ای سال ۲۰۲۵ تضاد خیره‌کننده‌ای را بین آتشفشان خالی Poás و جنگل اطراف کاستاریکا به تصویر می‌کشد. دریاچه فوق‌اسیدی این آتشفشان، مدل ایده‌آلی برای مطالعه چگونگی پیدایش میکروب‌های مقاوم در مریخ، میلیاردها سال پیش، فراهم می‌کند.

عکس ماهواره‌ای از جنگل کوهستانی با کوهستانی خالی و رنگ‌پریده که در مرکز قاب قرار دارد

آتشفشان شبیه مریخ Poás در کاستاریکا به وضوح هنگام مشاهده از فضا از میان جنگل بارانی اطراف متمایز می‌شود. (دستگاه تصویر: NASA/Landsat 8)

کجا قرار دارد؟ پارک ملی آتشفشان Poás، کاستاریکا [۱۰.۱۹۷۸۱۲۸۷, -۸۴.۲۳۸۳۰۴۴۴۲]

چه چیزی در عکس است؟ شیب‌های خالی آتشفشان Poás که در دل جنگل بارانی قرار دارد

کدام ماهواره این عکس را گرفته است؟ Landsat 8

چه زمانی گرفته شد؟ ۵ مارس ۲۰۲۵

این عکس ماهواره‌ای خیره‌کننده، آتشفشانی خالی شبیه مریخ را نشان می‌دهد که در قلب جنگل بارانی کاستاریکا مخفی شده است. این منظره بیگانه شامل دریاچه‌ای فوق‌اسیدی است که برای میکروب‌های افراطی «بهشت» محسوب می‌شود و یک مدل عالی برای پژوهشگران جهت مطالعهٔ شکل‌های احتمالی حیات بر روی سیارهٔ سرخ فراهم می‌آورد.

آتشفشان ویژه‌ای به نام Poás، مرکز پارک ملی آتشفشان Poás در استان آلهایلا کاستاریکا است. این استراتوولکانو بین ۱٫۵ میلیون تا ۷۰۰٬۰۰۰ سال پیش شکل گرفته و قله‌اش به ارتفاع ۸٬۸۴۸ فوت (۲٫۶۹۷ متر) بالاتر از سطح دریا می‌رسد.

تصاویر ماهواره‌ای به نظر می‌رسد که Poás در دل بیابان قرار دارد. اما حدود ۱۰ مایل (۱۶ کیلومتر) جنوب‑شرق این آتشفشان (که در این عکس دیده نمی‌شود)، حومه‌های پایتخت کاستاریکا، سان خوزه، که حدود ۱٫۵ میلیون نفر در آن ساکنند، قرار دارد. در نتیجه، این آتشفشان با وجود اینکه یکی از فعال‌ترین آتش‌فشان‌های آمریکای مرکزی است، مقصد محبوبی برای گردشگران به شمار می‌آید.

عکس از دهانه قله آتشفشان Poás که در مرکز آن دریاچه‌ای اسیدی به رنگ آبی قرار دارد
در قله Poás یک دهانه بزرگ قرار دارد که میزبان دریاچه‌ای آتشفشانی بسیار اسیدی به نام Laguna Caliente است. (عکس: Nano Calvo/VWPics/Universal Images Group از طریق Getty Images)

دهانهٔ اصلی Poás حاوی دریاچهٔ آتشفشانی بسیار اسیدی به نام Laguna Caliente است که بر اساس Earth Observatory مقدار متوسط pH آن کمی بالاتر از ۰ است؛ یعنی تقریباً معادل اسید باتری. این دهانه که حدود ۰٫۸ مایل (۱٫۳ کیلومتر) عرض دارد، همچنین شامل گیزرهای پراکنده‌ای است.

اگرچه این شرایط افراطی باعث می‌شود که هیچ حیوان یا گیاهی درون دهانه زندگی نکند، اما آب‌های اسیدی دریاچه میزبان جامعهٔ میکروبی پویایی هستند که توسط باکتری‌های افرازیست (اکستریموفیلیک) از جنس Acidiphilium غالب می‌شود؛ این باکتری‌ها بر ترکیبات فلزی حل‌شده در آب تغذیه می‌کنند.

«ما نگاه انسان‑محور به این داریم که چه محیطی خوشایند، شاد و معتدل برای رشد داشته باشد.» ریچل هریس، اکولوژیست میکروبی و ژئوشیمیدان دانشگاه هاروارد که در حال حاضر در تدوین استراتژی پژوهش و اکتشاف زیست‌شناسی فضایی ده‌ساله ناسا مشارکت دارد، به Earth Observatory گفت. «سیستم Poás ممکن است برای اکثر اشکال حیات که ما می‌شناسیم، خصمانه باشد. اما برای میکروب‌های سازگار با اسید، حرارت و فلزات سمی، اینجا بهشت است.» نمایندگان Earth Observatory افزودند.

پژوهشگران به اکوسیستم افراطی Poás علاقه‌مندند زیرا این محیط شبیه به مناطق آتشفشانی است که احتمالاً بیش از ۳ میلیارد سال پیش بر روی مریخ وجود داشته‌اند، زمانی که سیارهٔ سرخ شبیه به زمین ما بود.

عکسی از سطح مریخ در Home Plate که توسط روبات Spirit ناسا گرفته شده است
شرایط داخل دهانهٔ قله Poás شبیه به آن چیزی است که دانشمندان تصور می‌کنند پلتفورم مریخی «Home Plate» چند میلیارد سال پیش داشته است. (عکس: NASA)

به‌عنوان مثال، مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۲ نشان داد که تنوع زیستی پایین و استقامت بالای جامعه میکروبی Laguna Caliente بسیار شبیه به آن چیزی است که پژوهشگران پیش‌بینی می‌کنند ممکن است در اکوسیستم‌های احتمالی مریخی شکل گرفته باشد.

شادی رضایی

از دوران کودکی عاشق سفر کردن بودم و دوست دارم وقتی درباره مکان‌های دیدنی دنیا محتوایی تولید می‌کنم، عشق حاصل از اون رو به شما هم منتقل کنم. امیدوارم از مطالعه مطالب من لذت ببرید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پانزده − 3 =

دکمه بازگشت به بالا