من جذابیت ناگهانی نسبت به دوربین‌های نقطه‌به‌نقطه را نمی‌فهمیدم – تا زمانی که یکی را در سفر بردم

روند دوربین‌های نقطه‌به‌نقطه تنها به اندازه مربوط نیست – بلکه به استفاده از دوربینی بدون حواس‌پرتی اشاره دارد.

وقتی از طریق لینک‌های موجود در سایت ما خرید می‌کنید، ممکن است کمیسیون وابسته‌ای برای ما ایجاد شود. اینگونه کار می‌کند.

من جذابیت ناگهانی نسبت به دوربین‌های نقطه‌به‌نقطه را نمی‌فهمیدم – تا زمانی که یکی را در سفر بردم
منبع تصویر: جیمز آرتایوس

تأثیر مخرب گوشی‌های هوشمند بر صنعت دوربین‌های نقطه‌به‌نقطه پیش‌بینی‌شده بود – اما بازگشت ناگهانی دوربین‌های جمع‌وجور پیش‌بینی‌نشده بود. پس از چند سال حاشیه‌نشینی، این دوربین‌ها در حال بازگشت هستند و هم فروششان رشد کرده و هم به‌صورت ویروسی در شبکه‌های اجتماعی شهرت یافته‌اند.

باید اعتراف کنم که به‌عنوان عکاسی که کیفش پر از تجهیزات بدون‌آینه است، در ابتدا این روند دوربین‌های نقطه‌به‌نقطه را واقعاً درک نکردم. اما وقتی یک دوربین جمع‌وجور ضدآب را در یک سفر خانوادگی بردم – متوجه شدم که این روند اصلاً دربارهٔ فناوری نیست، بلکه برعکس است.

اوایل امسال، با خانوادهٔ گسترده‌ام سفری انجام دادم – و از زمان آخرین تعطیلات واقعی‌ام مدت زمان طولانی می‌گذشت. نمی‌خواستم استراحت ضروری‌ام را با چهره‌ام به‌سر گوشی بگذرانم، بنابراین تصمیم گرفتم استفاده از شبکه‌های اجتماعی را محدود کنم و صندوق ورودی ایمیل‌هایم را نادیده بگیرم.

دوربین سرخ‌رنگ OM System Tough TG-7
منبع تصویر: جیمز آرتایوس

بله، من هنوز چند عکس با آیفونم گرفتم، اما چیزی که انتظار نداشتم این بود که دوربین نقطه‌به‌نقطه بیشتر از دوربین بدون‌آینه‌ام استفاده شود. من مدل OM System Tough TG-7 را همراه خود بردم.

من آن را به‌خاطر این که TG-7 یک دوربین جمع‌وجور است، همراه نبردم؛ بلکه به‌خاطر اینکه یک دوربین ضدآب است، بردم. (دلیل اینکه حتی یک دوربین جمع‌وجور ضدآب دارم این است که این نوع دوربین‌ها برای کودکان نیز فوق‌العاده هستند و من یکی را برای بزرگ‌ترین فرزندم خریدم.) من تصمیم گرفته بودم بخش عمده‌ای از سفرم را در ساحل، روی قایق و در کنار استخر بگذرانم.

تصویری از دو لک‌لک روی ساحل، گرفته شده با OM System TG-7
منبع تصویر: هیلاری ک. گریگونی

در میان ضبط ویدئویی از دلفین‌ها با قایق کایاک و عکاسی از اولین باری که فرزندانم دریا را می‌دیدند، به دوربین نقطه‌به‌نقطه عشق ورزیدم. نه به‌خاطر اینکه ضدآب بود. نه به‌خاطر اینکه کوچک بود. بلکه به‌خاطر این‌که استفاده از این دوربین حس «خاموش شدن» از دنیای دیجیتال را القا می‌کرد.

باید بپذیرم – گاهی گوشی‌ام را برای گرفتن یک عکس سریع باز می‌کنم و پیش از اینکه آن را بگذارم، در ایمیل‌ها غوطه‌ور می‌شوم یا اینستاگرام را مرور می‌کنم. بله، بخشی از جذابیت دوربین‌های نقطه‌به‌نقطه به‌دلیل اندازهٔ آن‌هاست. و بله، بخشی از موفقیت گزینه‌های پیشرفته‌ای مانند Fujifilm X100VI به‌دلیل حسگرهای بزرگتری است که کیفیت تصویر خیلی بهتر از گوشی‌های هوشمند ارائه می‌دهند.

اما فکر می‌کنم روند دوربین‌های نقطه‌به‌نقطه بیشتر دربارهٔ این است که دوربین جمع‌وجور نه چه‌است، تا اینکه چیست. این یک مرورگر وب نیست، یک صندوق ورودی ایمیل نیست، یک گودال رسانه‌های اجتماعی نیست. استفاده از دوربین نقطه‌به‌نقطه حس حضور در لحظه را نسبت به عکاسی با آیفونم بیشتر به من منتقل می‌کرد.

دنیای مدرن پر سر و صداست. استفاده از دوربین نقطه‌به‌نقطه حس قطع اتصال را به من می‌داد. بله، بخشی از جذابیت این دوربین‌ها به‌دلیل مزیت آن‌ها نسبت به گوشی‌های هوشمند است (حداقل دوربین‌های جمع‌وجور برتر این مزیت را دارند). اما برای من، انتخاب یک دوربین نقطه‌به‌نقطه به معنای استفاده از فناوری ساده در جهانی پر از تکنولوژی پیشرفته بود.

شادی رضایی

از دوران کودکی عاشق سفر کردن بودم و دوست دارم وقتی درباره مکان‌های دیدنی دنیا محتوایی تولید می‌کنم، عشق حاصل از اون رو به شما هم منتقل کنم. امیدوارم از مطالعه مطالب من لذت ببرید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه + دو =

دکمه بازگشت به بالا