حفره‌های عظیم نزدیک استون‌هنج، ۴۰۰۰ سال پیش توسط بشر حفر شده‌اند؛ پژوهش‌های جدید این موضوع را افشا می‌کنند

به گفتهٔ باستان‌شناس وینسنت گافنی، کارگزاران حفر گودال‌ها شاید سعی در ارتباط با دنیای زیرین داشته‌اند

باستان‌شناسان تأیید کرده‌اند که مجموعه‌ای از گودال‌های عمیق کشف‌شده در حوالی استون‌هنج در ویلتشایر، انگلستان—که برخی از آن‌ها به عمق پنج متر می‌رسند—بیش از ۴۰۰۰ سال پیش توسط انسان‌ها حفر شده‌اند.

چاله‌های دایره‌ای در دیوارهای دورینگتون و ووده‌هنج، تقریباً دو مایل شمال‑شرق استون‌هنج، در فواصل منظم، با قطر ده متر و عمق بیش از پنج متر قرار گرفته‌اند؛ به همین دلیل، باستان‌شناسان مسئول پروژه این مجموعه را «بزرگ‌ترین سازه پیشین شناخته‌شده در بریتانیا» می‌نامند.

دایره‌ای از شفت‌های عمیق که در مکان میراث جهانی یونسکو قرار دارد، برای نخستین بار در سال ۲۰۲۰ کشف شد. مقاله‌ای که این ماه در ژورنال Internet Archaeology با عنوان «خطرات گودال‌ها» منتشر شد، پژوهش‌های بیشتری را تشریح می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که این حفره‌های وسیع قطعاً توسط انسان ساخته شده‌اند.

ساختار همگن این گودال‌ها نشانگر مداخلهٔ انسانی است، به قول وینسنت گافنی، عضو مدرسهٔ باستان‌شناسی و علوم قضایی دانشگاه بردفورد که تیم تحقیقاتی را رهبری می‌کرد. «این ویژگی‌ها صرفاً حفر و رها شدن نیستند؛ بلکه بخشی از یک منظر ساختاری و یادبودآفرین هستند که نشان‌دهندهٔ پیچیدگی و پیشرفت جامعهٔ نئولیثیک است»، گافنی در بیانیهٔ آنلاین خود گفت. متخصصانی از دانشگاه‌های سنت اندروز، واریک و بیرمنگام نیز در این پروژه مشارکت دارند.

احتمالاً این گودال‌ها مرز مقدسی را که به فعالیت‌های مراسمی در دیوارهای دورینگتون مرتبط است، نشان می‌دادند، که بازتابی از ایده‌های کیهانی است که شکل‌دهندهٔ چشم‌انداز استون‌هنج بوده‌اند، بیانیهٔ پروژه افزود. گافنی می‌گوید که حفاران گودال‌ها شاید سعی در ارتباط با دنیای زیرین داشته‌اند. «ابعاد این سازه نشان می‌دهد جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کردند می‌تواند تعداد زیادی از افراد را برای اهداف مذهبی برنامه‌ریزی و انگیزه‌بخشی کند»، او افزود.

گافنی به گاردین اعلام کرد: «چون هیچ فن‌آوری تک‌گانه‌ای نمی‌تواند به تمام پرسش‌های مرتبط با این کشف پاسخ دهد، انواع مختلفی از تجهیزات ژئوفیزیکی به کار گرفته شد تا اندازه و شکل گودال‌ها را تعیین کنند. ابعاد استثنایی این گودال‌ها استراتژی جدیدی را می‌طلبید تا بدون نیاز به حفری بزرگ و هزینه‌بر، آن‌ها را بررسی کرد.»

DNA حیوانی و گیاهی از خاک استخراج شد که با حفر چاه‌های باریک به دست آمد. «با استفاده از نمونه‌برداری چاه‌کش، تجزیه و تحلیل رسوبات، شیمی‌زمینی و تکنیک‌های پیشرفته‌ای همچون تاریخ‌سنجی با تابش نور تحریک‌شده (OSL) و DNA محیطی (sedaDNA)، تیم در حال بازآفرینی روایت این ویژگی‌های عظیم است»، بیانیهٔ آنلاین اشاره می‌کند.