کهنه‌نظامی دی‌دی، چارلز شای، که در ساحل اوماها جان‌ها را نجات داد، درگذشت

کهنه‌نظامی بومی آمریکا، چارلز شای، که با نشان‌های افتخاری تجلیل شد، در فرانسه در سن ۱۰۱ سالگی درگذشت

پاریس — چارلز شای، کهنه‌نظامی بومی آمریکا که با نشان‌های افتخاری تجلیل شد و در زمان فرود بر ساحل اوماها در روز دی‌دی، ۱۹ ساله، به‌عنوان مراصد ارتش ایالات متحده مشغول به کار بود و به نجات جان‌ها کمک کرد، روز چهارشنبه درگذشت. او ۱۰۱ ساله بود.

شای در منزل خود در برتوویل‑لورگوایه‌وز، واقع در منطقه نورماندی، فرانسه درگذشت؛ این خبر توسط دوست دیرینه و مراقب او، ماری‑پاسکل لوگراند، اعلام شد.

شای، از قبیله پنبوسکوت و جزیره ایندین در ایالت مین ایالات متحده، به‌دلیل مکرراً غوطه‌ور شدن در دریا و حمل سربازان شدیداً زخمی به مکان‌های نسبتاً ایمن برای نجات آن‌ها از غرق شدن، به‌ستونزه ستاره نقره (Silver Star) تقدیر شد. او همچنین در سال ۲۰۰۷ بالاترین نشان فرانسه، لژئون دو آنور، را دریافت کرد.

شای از سال ۲۰۱۸ در فرانسه زندگی می‌کرد، فاصله‌ای نزدیک به سواحل نورماندی، جایی که تقریباً ۱۶۰,۰۰۰ نیرو از بریتانیا، ایالات متحده، کانادا و سایر کشورهای متبوع در روز دی‌دی، ۶ ژوئن ۱۹۴۴، فرود آمدند. نبرد نورماندی باعث تسریع شکست آلمان شد؛ این شکست کمتر از یک سال پس از آن به وقوع پیوست.

«او در آرامش، در حضور عزیزانش درگذشت»، لوگراند به خبرگزاری آسوشییتد پرس گفت.

گروه یادبود چارلز شای، که به یاد ۵۰۰ نفر از بومیان آمریکا که بر سواحل نورماندی فرود آمدند، می‌پردازد، در بیانیه‌ای که در فیس‌بوک منتشر شد، بیان کرد: «قلب‌های ما عمیقاً غمگین است زیرا با شما به اشتراک می‌گذاریم که عزیزمان، چارلز نورمن شای … به خانه خالق و عالم ارواح بازگشته است.»

«او پدر، پدربزرگ، پدر‑زن و عمو بسیار مهربان، قهرمانی برای بسیاری و انسانی شگفت‌انگیز بود»، بیانیه افزود. «چارلز میراثی از عشق، خدمت، شجاعت، روح، وظیفه و خانواده باقی گذاشت که همچنان درخشندگی خود را حفظ می‌کند.»

به‌مدت سال‌ها، شای مراسم سوزاندن ساج را به‌نام کسانی که کشته شدند، در مکانی که نمایی از ساحل اوماها داشت و در آن بنای یادبود به نام او امروز ایستاده است، اجرا می‌کرد. در سال ۲۰۲۲، او این وظیفه‌ی یادآوری را به بومی دیگری به نام جولیا کلی، کهنه‌نظامی جنگ خلیج فارس از قبیله کرو، واگذار کرد.

در روز دی‌دی، ۴,۴۱۴ نفر از نیروهای متحدین جان خود را از دست دادند؛ از این تعداد ۲,۵۰۱ نفر آمریکایی بودند. بیش از ۵,۰۰۰ نفر نیز زخمی شدند. از جانب آلمان، چندین هزار نفر کشته یا زخمی شدند.

«حدس می‌زنم آماده‌ام بودم که اگر لازم باشد جانم را فدا کنم. خوشبختانه این‌چنین نشد»، شای در مارس ۲۰۲۴ در مصاحبه‌ای با خبرگزاری آسوشییتد پرس گفت.

«به من یک مأموریت واگذار شد و از نظر من تکمیل آن بر عهدهٔ خودم بود»، او به یاد می‌آورد. «زمانی برای نگرانی دربارهٔ موقعیتی که در آن حضور داشتم و شاید جانم را از دست بدهم، نداشتم. برای این موضوع وقت نداشتم.»