مناظرهٔ دیپلماتیک چین با ژاپن در مورد تایوان، چین را بهسوی دریافت حمایت از بریتانیا و فرانسه سوق داده است؛ این کشورها را بهدلیل تاریخ مشترک خود بهعنوان متحدان جنگی یاد میکند.
به این مقاله گوش کنید · ۵:۳۰ دقیقه
نوشته دیوید پیریسون
گزارش از هنگکنگ
فشار تمامعیار دیپلماتیک چین بر ژاپن بهدلیل حمایت آن از تایوان، هماکنون هدف خود را به سمت رئیسجمهور ترامپ، سازمان ملل متحد و دو شریک نزدیک اروپایی توکیو معطوف کرده است.
در مذاکرات جداگانهٔ هفتهٔ گذشته با مقامات ارشد بریتانیایی و فرانسوی، دیپلمات ارشد پکن، وانگ یی، به پیروزیهای این کشورها بر ژاپن امپراتوری در جنگ جهانی دوم اشاره کرد و از آنها خواست تا دوباره در تضاد عمیقتری که چین با توکیو دارد، در کنار چین بایستند.
این اظهارات آخرین تلاش چین برای جلب حمایت در منازعهای بود که هفتهها ادامه داشته؛ از زمانی که نخستوزیر جدید ژاپن، سانای تاکائچی، پیشنهاد داد که کشورش میتواند در صورت حمله چین به تایوان، بهصورت نظامی مداخله نماید.
خانم تاکائچی در تاریخ ۷ نوامبر به پارلمان ژاپن اعلام کرد که هر گونه تلاش چین برای مسدودسازی یا بهدستگیری تایوان میتواند «وضعیت تهدیدی برای بقا» برای ژاپن باشد؛ این نکته حاکی از احتمال واکنش نظامی است. اظهارات او بازتابدهندهٔ سیاست دیرینهٔ ژاپن است، اما سیاستی که بهندرت به شکل شفاهی بیان میشود.
پکن، که ادعا میکند تایوان خودمختار بخشی از قلمرو چین است، بهطور خشمانگیزی واکنش نشان داد. این کشور خانم تاکائچی را متهم کرد که «خط قرمز» را عبور کرده و تقاضای پسگیری کرد. همچنین میلیونها گردشگر چینی را به اجتناب از ژاپن توصیه کرد، صدها پرواز را لغو کرد و واردات غذاهای دریایی ژاپنی را ممنوع کرد. حتی هنرمندان ژاپنی شاهد لغو ناگهانی اجراهایشان در چین بودهاند — یکی از آنها در شنگهای، هفتهٔ گذشته، در میانهٔ یک آهنگ، اجرا میکرد که بهطور ناگهانی متوقف شد.
چین ماه گذشته نامهای به آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، ارسال کرد که در آن خانم تاکائچی را بهخاطر نقض قوانین بینالمللی متهم نمود و افزود که این نامه به کشورهای عضو توزیع خواهد شد. شی جینپینگ، رهبر ارشد چین، با رئیسجمهور ترامپ تماس گرفت و ضمن اشاره به این که این دو کشور در جنگ جهانی دوم «شانه به شانه» با فاشیسم و نظامسالاری مبارزه کردهاند، پیشنهاد کرد که با همگری در برابر ژاپن ایستادگی کنند.
دیوید پیریسون به بررسی سیاست خارجی چین و ارتباطات اقتصادی و فرهنگی این کشور با جهان میپردازد. او بیش از دو دهه در عرصه روزنامهنگاری فعالیت دارد.
