نیمجزیرهٔ شمالی میشیگان سرزمین دشوار، کمجمعیت و پر از لحظات شاد است. جنگلهای بیکران و شهرهای آرام آن، ماجراجویان چهار‑فصلی را دعوت میکند تا از مسیرهای رایج عبور کرده و به یکی از گنجینههای کمتر شناختهشدهٔ آمریکا قدم بگذارند. من خوشبخت شدم که اوایل تابستان این بخش از ایالت دریاچههای بزرگ را طی کنم. در تمام مسیر با شرایط دلپذیر و چهرههای دوستانه روبهرو شدم. در ادامه برخی از مکانهای برجستهای که پیدا کردم را معرفی میکنم.
جزیره ماکیناک
این نخستین مکان با یک نکتهٔ کوچک همراه است (چون بین نیمجزیرهٔ شمالی و جنوبی واقع است)، اما جزیرهٔ ماکیناک آنقدر دلنشین است که شایستهٔ آغاز لیست ماست. سفری با فریگ حدود ۲۰ دقیقهای از است‑ایگناسی یا شهر ماکینو بازدیدکنندگان را به یک محلهٔ واقعاً جادویی و بیزمان میبرد. از اوایل قرن بیستم، جزیرهٔ ماکیناک بدون خودرو است. بهجای آن، جریان عظیم گردشگران تابستانی (و تعداد کمی ساکن دائم) میتوانند این جزیرهٔ ۴٫۳۵ مایلی را با پای پیاده، دوچرخه یا حتی کالسکهٔ اسبی طی کنند (حدود ۵۰۰ اسب در اینجا فعال هستند).
چون اولین نقطهٔ ورود (یعنی خیابان اصلی) پر از جاذبههای تجاری است، من تصمیم گرفتم کار را با پیادهروی آغاز کنم. پس از مرور معماری ویکتوریایی، گشتوگذار در قلعه ماکیناک، کوهپیمایی به سمت صخره مشهور آرچ راک، و لذتبردن از خوراکیهای محلی (فدج به دلیل خاصی در سرتاسر جهان مشهور است)، سپس یک دوچرخهٔ تکسرعت را بهقیمت $۱۱/hour اجاره کردم و یک دور آرام بر روی جادهٔ محاطکنندهٔ ۸ مایلی را انجام دادم که همزمان بهعنوان مسیر تاریخنگاری فرهنگی بومیان آمریکا نیز شناخته میشود. ۸۲٪ از این سنگ آهکی جنگلپوش در محدودهٔ پارک ایالتی جزیره ماکیناک قرار دارد. بنابراین حتی اگر نوار اولیه بهنظر توسعهیافته میآید (اگرچه بهصورت خوشساخت)، بیشتر جزیره از طبیعت آرام و بکر تشکیل شده است.
سنت ایگناسی
در مورد سنت ایگناسی، این مرکز شهرستان مکیناک بیش از یک بندر فری برای جزیره ماکیناک است. سنت ایگناسی تاریخ غنی دارد (سومین شهر پیوسته ساکن در ایالات متحده است)، شهر شهر مسیر میشیگان محسوب میشود (یک بخش کوچک از مسیر ملی مناظر شمالی که بیش از ۴۶۰۰ مایل طول دارد، از کنار ساحل میگذرد)، پارک ایالتی خاص خود را دارد (به عنوان پارک ایالتی استریتس) که به پل بینظیر ماکیناک چشمانداز میبخشد، خیابان اصلی جذابی دارد (به عنوان جادهٔ شمالی ایالت)، و شاید مهمترین نکته این است که این شهر دروازهای به تمام ناحیهٔ شمالی است. من تنها ۲۴ ساعت در سنت ایگناسی در زمانسازهای سفر به جزیره ماکیناک داشتم، اما این مدت کافی بود تا تأثیری بهجا بگذارد و کنجکاوی برای آینده را در من برانگیزد.
مونیسینگ
از سنت ایگناسی، من و دوستدخترم به سمت ساحل جنوبی دریاچه سوپریور پیش رفتیم. اولین شهر بزرگ که با آن مواجه شدیم مونیسینگ بود – مکانی دوستداشتنی، مهمانپذیر، اما بهطور کلی ساده که برای یک استراحت ناهار مناسب بود و چندین چشمانداز کنار جاده ارائه میداد (بین اینجا و مارکت تعداد زیادی از این چشماندازها وجود دارد). علاوه بر این، مونیسینگ نقطهٔ شروعی برای جنگلهای سختچوب، غارهای یخی و ۴۲ مایلی از سواحل شنی سنگی است که بخشهای تصویری از ساحل ملی پیکچرد را تشکیل میدهند. در نهایت، مونیسینگ تنها چند قدم از جزیرهٔ بزرگ به وسعت ۱۳٬۳۵۰ هکتار فاصله دارد – بازدیدکنندگان میتوانند آن را با پیادهروی، دوچرخه یا اتوبوس (که توسط سرویس فریج ارائه میشود و شامل یک تور روایت شدهٔ سه ساعته از تمام جاذبهها است) کشف کنند.
مارکت
مارکت نقطهٔ برجستهٔ غیرمنتظرهٔ سفر جادهای من در نیمجزیرهٔ شمالی بود. بزرگترین شهر نیمجزیرهٔ شمالی با شادابی و صراحت، تعادلی کامل بین آسایشهای مدرن و طبیعت بکر شمالی برقرار میکند. خیابان North 3rd و Washington تقریباً یک مایل طول دارند و به شکل L یک صحنهٔ اجتماعی در مرکز شهر تشکیل میدهند – که بیشتر آنها چشماندازی به بزرگترین دریاچهٔ بزرگ دارند. موسیقی زنده ما را به آبجاری Blackrocks جذب کرد، که یکی از بهترین آبجاریهای آبجوی دستساز بود که تا به حال ملاقات کردهام (و میشیگان تعداد زیادی از آنها دارد). در بین اجراهای گروهها، بهگردان باقیماندهٔ L بالاذکر شده قدم زدم و همچنین به چند طرفراه تصادفی رفتم. هر ساختمان و هر کسبوکار ظاهری منحصر بهفرد دارد در حالی که بهنوعی با یک تم کلی مشترک همخوانی دارد. ساختمانهای با آجر سرخ باشکوه، رستوران بستیرو (Delft)، کارخانههای مشروبسازی شیک، میخانههای جایگزین، کتابفروشیهای کمنمادین، نقاشیهای رنگارنگ خیابانی، ایستگاههای حاشیهای در کنار آب، و غیره موجود است. مارکت از نظر وسعت بزرگ است، و بنابراین جاذبههای طبیعی چون کوه شکر (Sugarloaf Mountain) و پارک پرسک ایزل (Presque Isle Park) را در خود جای داده است – که در ادامه بهطور جزئیتری به بررسی دومی خواهیم پرداخت.
دو جاذبهٔ طبیعی:
میشیگان ۱۰۳ پارک ایالتی و پنج پارک ملی حفظ میکند، اما همچنین مجموعهای از پارکهای محلی، ایستگاههای مشاهده، آبشارها و غیره را در خود دارد. از آنجا که این مکانها از نظر مقیاس کوچکتر هستند (اگرچه در اثرگذاری کوچک نیستند)، برای بازدیدکنندگان بهراحتی میتوانند از آنها عبور کنند. این همان جذابیت یک سفر جستجوگری است. گاهی یک تابلو بزرگراه در لحظهٔ مناسب به چشم میخورد و گاهی یک استراحت توالت منجر به کشف غیرمنتظرهای میشود. در اینجا دو مکان از این دست را برای مسافران آیندهٔ نیمجزیرهٔ شمالی معرفی میکنم.
پارک پرسک ایزل
اگرچه پارک پرسک ایزل در محدودهٔ شهر مارکت قرار دارد، اما آنقدر در بیرون از مرکز شهر واقع شده که افراد ناآشنا میتوانند به سادگی از رفتن به این نقطهٔ فرعی خودداری کنند. این یک اشتباه خواهد بود. پارک پرسک ایزل بزرگ، بینقص و پر از مسیرهای جنگلی، سواحل سنگریزهای، خلیجهای پنهان و سواحل خیرهکننده است («صخرههای سیاه» که آبجاری محلی از آن نام گرفته را از دست ندهید). این شبهجزیرهٔ کوچک مکان عالی برای دویدن صبحگاهی، قدمزدن در غروب آفتاب یا یک تفریح تمامروزه تابستانی است. در یک جمعهٔ آفتابی ژوئن، تعداد کافی از مردم حضور داشتند تا حس اجتماع را ایجاد کنند، اما بهگونهای که از تجربهٔ دروننگرانهاش کم نکنند.
آبشار کانیون
در سفرم از مارکت به نیمجزیرهٔ کیونوا، یک توقف اضطراری خوشس
پایان (متن کامل تا اینجا).
