رئیسجمهور محافظهکار و ملیگرای لهستان، کارول ناورکی، حضور خود را در راهپیمایی استقلال تأیید کرده است.
در همین حین، در لهستان، دهها هزار نفر در راهپیمایی استقلال ورشو شرکت میکنند؛ این راهپیمایی عمدتاً توسط گروههای ملیگرایان و راستگراهای رادیکال به شعار «یک ملت، لهستان قدرتمند» برگزار میشود.
اگرچه این مناسبت سنگین، هفتصد و هفتمین سالگرد روز استقلال لهستان است، این رویداد همچنان جامعه را بهطور عمیق به دو قطب تقسیم میکند؛ چرا که هزاران لهستانی محافظهکار که میخواهند تاریخ کشور را جشن بگیرند، همراه با گروههای حاشیهای، راستگرا و رادیکال جذب میشود.
نظرسنجی SW Research برای روزهپوسپولیتا نشان داد که ۴۵٪ لهستانیها دیدگاه مثبت نسبت به این راهپیمایی دارند، در حالی که ۲۸٪ دیدگاه مخالف دارند؛ ۲۶٪ نیز نظری درباره این رویداد ندارند.
سلاومیر منتزن، رهبر حزب راستگرا کنفدراسیون که در برگزاری این راهپیمایی نقش دارد، در یک پیامدر‑اجتماعی نوشت: «جمعیتهای حاضر در راهپیمایی استقلال، وفاداری خود را به میهن نشان میدهند.»
ما افتخار میکنیم که لهستانی هستیم و همواره مینشینیم تا کشورمان را در برابر قدرتهای خارجی دفاع کنیم! زنده باد لهستان قدرتمند، سربلند و مستقل!
او همچنین تصویری از خود با مشعل دستی قرمز در مقابل بنری منتشر کرد و گفت:
لهستان امروز میخواهد – توسک را به برلین بازگردانید!
این بنر به انتقادات محافظهکاران و راستگراها نسبت به رویکرد نخستوزیر دونالد توسک در روابط لهستان‑آلمان اشاره دارد.
منتزن در انتخابات ریاستجمهوری لهستان در ماه مه به رتبه سوم رسید و ۱۴٫۸٪ آرا به دست آورد؛ او میتواند نقش کلیدی در فرایند تشکیل دولت پس از انتخابات پارلمانی بعدی در سال ۲۰۲۷ ایفا کند.
مراسم رسمی یادبودهای دولتی امروز صبح برگزار شد؛ رئیسجمهور کارول ناورکی و وزرای ارشد دولت در مراسم رسمی در میدان پیلسودسکی ورشو شرکت کردند.
در ساعات صبح زود، ناورکی نیز تاجگل بر روی بنایانی که به مؤسسان لهستان اختصاص دارد گذاشت و انتظار میرفت که در بعدازظهر به راهپیمایی بپیوندد.
در مقابل، پیشیناو، محافظهکار اندرج دودا، از این رویداد دوری کرد و تنها یکبار – در سال ۲۰۱۸ – که بخشی از یک جشن بزرگتر، با ۲۵۰٬۰۰۰ شرکتکننده و برخی از سازمانهای دولتی برای گرامیداشت صد سال استقلال لهستان بود – در آن شرکت کرد.
بهطور جداگانه، ارتش اوکراین اعلام کرد حدود ۳۰۰ سرباز روسی در شهر محاصرهشده پوکروفسک حضور دارند و مسکو در روزهای اخیر با استفاده از مه غلیظ سعی در افزایش تعداد نیروهای خود کرده است، به گزارش رویترز.
هدف آنها تغییر نکرده است – رسیدن به مرزهای شمالی پوکروفسک و سپس سعی در محاصره این شهرک، گفت لشم ۷ام پاراچوتی اوکراین در فیسبوک.
مبارزات شدید در اطراف پوکروفسک، که روزگاری مرکز راهآهن و جادهٔ مهم اوکراین بود اما اکنون شهر ویرانشدهای است، ماهها ادامه دارد؛ در حالی که مسکو بهصورت کند در شرق اوکراین پیش میرود.
بهطور جداگانه، ارتش اوکراین اعلام کرد که پالایشگاه نفت ساراتوف روسیه را طی شب مورد حمله قرار داد، که منجر به انفجارها و آتشسوزی بزرگ در اطراف این مکان شد، به گزارش رویترز.
همچنین به «ترمینال نفت دریا» در کریمه تحت اشغال روسیه و یک انبار در دنیسک اشغالی ضربه زد، بهاستناد به پست کل نیروی عمومی اوکراین در برنامهٔ پیامرسان تلگرام.
در مورد اوکراین، سرویس امنیت فدرال روسیه (FSB) ادعا کرد که یک توطئهٔ جاسوسان اوکراینی و بریتانیایی را که قصد داشتند خلبانان روسی را به سرقت یک جت میگ‑۳۱ مسلح به موشک کینژال پرسرعت برای ۳ میلیون دلار ترغیب کنند، ناکام گذاشتهاند؛ روزنامههای دولتی روز سهشنبه گزارش دادند.
رویترز گزارش کرد که آژانس خبری RIA نقل کرده است که FSB ادعا کرده جت دزدیدهشده قرار بود به سوی پایگاه هوایی ناتو در شهر کونستانța رومانی هدایت شود، جایی که میتوانست توسط سامانههای دفاع هوایی سرنگون شود.
تلویزیون دولتی تصاویری از پیامها و ضبطهای صوتی مردی که گفته میشود برای اطلاعات اوکراینی و بریتانیایی کار میکرد و به یک خلبان روسی ۳ میلیون دلار برای پرواز میگ به اروپا پیشنهاد داده بود و همچنین تابعیت نیز به او ارائه شده بود، نشان داد.
گاردین و رویترز نتوانستند ادعاهای روسیه را بهصورت مستقل تأیید کنند.
چندین کشور اروپایی – از جمله بلژیک، فرانسه و لهستان – امروز روز آتشبس را جشن میگیرند؛ که در مورد لهستان نیز سالگرد بازیابی استقلال کشور در سال ۱۹۱۸ را نشان میدهد.
نخستوزیر لهستان، دونالد توسک، در شهر زادگاه خود گدانسک در یک مراسم جداگانه حضور داشت.
هزاران نفر نیز در مراسم گرامیداشت روز آتشبس در فرانسه، زیر رهبری رئیسجمهور فرانسه امینول مکرون، شرکت کردند.
و تولد مبارک به صدر اعظم آلمان، فریدریش مرز، که امروز به هفتاد سالگی میرسد و امشب جشن تولدی بزرگ برگزار میکند، در حالی که با سؤالاتی دربارهٔ سوابقش در دولت مواجه است.
در یکی از مأموریتهای جدید کانولی، پروازی نمایشی بر فراز قلعه دوبین میبینیم!
سپس او به بازرسی گارد افتخاری میپردازد.
در پایان سخنرانیاش، کانولی میگوید:
در پایان، معتقدم که رئیسجمهور باید رئیسجمهور متحدکنندهای باشد، دست ثابت، بله، اما همچنان عاملی برای تحول باشد که تمایل ما به جمهوریای که به نام خود وفادار باشد، نشان دهد.
من نقش رئیسجمهور را با شرافت، اراده و شجاعت در آغوش میگیرم.
و همین بود.
او به همراه تشویق گرم حاضرین از تالار سنت پاتریک خارج میشود و رسماً دورهٔ خود را آغاز میکند.
اشارهٔ کاترین کانولی به «روایت مسلط» که «تفکر انتقادی» را کنار میگذارد و به نگرانیهای مردم پاسخ نمیدهد، بهصورت رمزی انتقاد از برخی سیاستهای دولتی بود.
ستایش او از بیطرفی ایرلند میتواند بهعنوان نشانهای برای دولتی تعبیر شود که به مشارکت در ابتکارات امنیتی اروپا نگاه میکند.
بهطور کلی، با این حال، کانولی در چارچوب نقش عمدتاً تشریفاتی باقی ماند.
کاترین کانولی بهعنوان دهمین رئیسجمهور ایرلند مسند شد – زنده ببینید
او هماکنون متن را خوانده و امضا کرده و رسماً به دهمین رئیسجمهور ایرلند تبدیل شده است.
پرچم ریاستجمهوری بر فراز قلعه دوبین برافراشت.
رئیسجمهور ایرلند، کاترین کانولی، پس از مراسم مسندسازی ریاستجمهوری خود در قلعه دوبین در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۵ سخن میگوید.
او گفت: «من صدای صلح خواهم بود، صدایی که بر سیاست بیطرفی ما بنیاد میگذارد، صدایی که تهدید وجودی ناشی از تغییرات اقلیمی را بیان میکند»، این سخن در شب قلعه دوبین پس از اعلام پیروزیاش در انتخابات بهاطلاع رسید.
وکیل پیشین ۶۸ ساله سوگند یاد کرد که از کسانی که صدایی ندارند، دفاع کند.
او گفت: «جامعه و دموکراسیمان به پرسشهای سازنده نیاز دارد»، در حالیکه به زبانهای ایرلندی و انگلیسی سخن میگفت. «با هم میتوانیم جمهوری جدیدی شکل دهیم که به همه ارزش بدهد، که تنوع را ارج مینهد و ترویج میکند و به هویت خودمان اطمینان میبخشد.»
رئیسجمهوری عمدتاً نقش تشریفاتی دارد، اما مخالفان نگرانند که کانولی ممکن است به همپیمانان اروپایی ایرلند توهین کند و از آنچه ممکن است به دونالد ترامپ بگوید، دچار اضطراب شود.
او ناتو را بهعنوان جنگپیشه مورد انتقاد قرار داده، هزینههای نظامی آلمان را به دههٔ ۱۹۳۰ مقایسه کرده، با معاهدات اتحادیهٔ اروپا مخالف رأی داده و گفت حماس «جزئی از ساختار مردم فلسطین» است. خارجیان او را به جرمی کوربن مقایسه کردهاند.
کاترین کانولی در حومهٔ کارگری گالوی، شنتالا، متولد شد؛ او در زمان نهسالگی مادرش از دنیا رفت و پدرش که نجار و کشتیساز بود، چهارده فرزند را پرورش داد.
کانولی سعی کرد خلا را با این اندیشه پر کند که بدون مادر بودن بهتر است. او در گفتگویی با مجلهٔ Hot Press گفت: «با پیشرفت زمان، دریافتم این یک سازوکار سازگاری است که تا حدی به من کمک کرده، اما بهطور کامل کافی نیست». «تقریباً تمام طول عمر لازم است تا واقعاً اهمیت مادر و پیامدهای از دست دادن او را درک کنیم.»
پس از دریافت مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی از دانشگاه لیدز، او به گالوی بازگشت، مدرک حقوق را تکمیل کرد و بهعنوان وکیل و روانشناس کلینیکی مشغول به کار شد.
او ازدواج کرد، دو پسر داشت و در سال ۱۹۹۹ به عنوان نمایندهٔ حزب کارگر به شورای شهر گالوی انتخاب شد. در سال ۲۰۰۴ بهعنوان شهردار خدمت کرد و قصد داشت برای داال نامزد شود، اما بهحسب گزارشها، همپیمان احتمالیاش، هیگینز، نمیخواست نامزد دیگری از حزب کارگر در حوزهٔ چندنفره حضور داشته باشد؛ لذا او مسدود شد.
کانولی حزب را ترک کرد و در سال ۲۰۱۶ بهعنوان نمایندهٔ مستقل (TD) یا مجلس نمایندگان انتخاب شد. در پارلمان، او نابرابری و مداخلهٔ غرب در درگیریها، از جمله در سوریه که در سال ۲۰۱۸ از آن بازدید کرد، را سرزنش کرد.
یکی از اعضای حزب Fine Gael یادآور شد: «او صریح و نسبتاً رادیکال بود اما در ملاقات شخصیاش بسیار خوشروی بود». در عوض، برخی همکاران پیشین او از حزب کارگر او را کتابدوست و غیرقابل انعطاف توصیف کردند.
در سال ۲۰۲۰، کانولی بهعنوان اولین زن منتخب به عنوان لس‑چین کوامارِل، یا معاون رئیسمجلس، در پارلمان شد. این موفقیت جایگاه او را ارتقا داد، اما وقتی در ماه ژوئیه اعلام کرد که نامزد ریاستجمهوری میشود، این اقدام بهنظر شبهقهرمانانه میآمد. تنها دو حزب کوچک، دموکراتهای اجتماعی و مردم پیش از سود، از او حمایت کردند.
کمپین صاف و یکپارچۀ نامزد مستقل، جوانان را تشویق کرده، اما نظرات او دربارهٔ ناتو و حماس ممکن است همپیمانان اروپایی را نگران کند.
با این حال انتخابات اینچنین بستهبندی منسجمی را به خود نمیگیرد. این، بیتردید، زمینی لرزان است که اعتبار و اعتماد به دولت را بهچالش میکشد و احتمال اتحاد چپگرا در انتخابات عمومی بعدی را تقویت میکند. اما این تغییر ایدیولوژیک محسوب نمیشود.
رئیسجمهوری عمدتاً یک مقام تشریفاتی است. مری رابینسون این نقش را به بستری قابلتوجه تبدیل کرد و مری مکالیس و مایکل دی هیگزس ادامهدهندهٔ این روند بودند؛ اما هر کس که در آراسر آختاراین، اقامتگاه در پارک فینیکس، ساکن شود، بسیار محدود است.
رایدهندگان دو بار هیگینز را انتخاب کردند – او خود یک چپگرا صریح از گالوی بود – اما قدرت اجرایی را به ائتلافهای متوالی تحت تسلط Fine Gael یا Fianna Fáil واگذار کردند. کانولی میتواند موضوعات را برجسته کند، لحن را تعیین کند، اقدامات نمادین انجام دهد، شاید در موارد سیاستی با دولت درگیری داشته باشد، اما توسط قانون اساسی محدود خواهد شد و او وعده داده است که این محدودیتها را رعایت کند.
کاترین کانولی، ۶۸ ساله، دورهٔ خود را بهعنوان دهمین رئیسجمهور ایرلند مسند کرده و میگوید میخواهد «دست ثابت» و «عامل تغییر» باشد، «که تمایل ما به جمهوریای که به نام خود وفادار باشد» را منعکس میکند. او همچنین نسبت به تهدیدهای «وجودی» ناشی از تغییرات اقلیمی و درگیریهای مسلحانه هشدار داد و بر بیطرفی ایرلند تأکید کرد.
تقریباً ۱۰۰٬۰۰۰ نفر، از جمله رئیسجمهور لهستان کارول ناورکی، امروز بعدازظهر در راهپیمایی جنجالی استقلال در پایتخت لهستان، ورشو، شرکت کردند؛ این عدد بر پایهٔ تخمینهای اولیه پلیس است، همانطور که کشور هفتصد و هفتمین سالگرد استقلال خود را جشن میگیرد.
هزاران نفر نیز در مراسم گرامیداشت روز آتشبس در فرانسه، به رهبری رئیسجمهور فرانسه امینول مکرون، شرکت کردند.
و تولد مبارک به صدر اعظم آلمان، فریدریش مرز، که امروز به هفتاد سالگی میرسد و امشب جشن تولدی بزرگ برگزار میکند، در حالی که با سؤالاتی دربارهٔ سوابقش در دولت مواجه است.
