نوشتهٔ آدریانا گالاردو
لیلا فادل
محمود ممدانی، استاد دانشگاه کلمبیا، از تجربیات خود در تبعید و بیملکی در اوگاندا بهره میگیرد تا بررسی کند که چگونه میراثهای استعماری همچنان بر شکلگیری قدرت سیاسی تأثیر دارند. اعتبار تصویر: کلویی آفتل
مدتی میگذشت
زوهران ممدانی & سیاست "خوب" در مقابل "بد" مسلمانان
محمود ممدانی اغلب بهعنوان پدر زوهران ممدانی، که احتمالاً شهردار بعدی نیویورک خواهد شد، توصیف میشود. اما پیش از آنکه فرزندش به پیگیریهای سیاسی بپردازد، ممدانی یک دانشمند برجسته بود که کار او به بررسی استعمار و ضداستعمار در آفریقا میپرداخت.
این پژوهش ریشه در تجربهٔ شخصی او بهعنوان یک شهروند اوگاندا از نژاد هندی دارد که بهدلیل نوسانات سیاسی در شرق آفریقا در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، دو بار بیملکی شد.
جهان
شهردار با ریشههای جهانی: صعود زوهران ممدانی فراتر از نیویورک طنینانداز میشود
«ما مهاجر بودیم و تحت نظام استعماری، مهاجران بهعنوان غیر بومی تعریف میشدند»، ممدانی گفت.
به این معنی بود که افرادی مانند او هرگز احساس کامل خانهدار بودن در اوگاندا نداشتند و از حقوق اساسی خود سلب شدند. این تجربیات جستجوی مادامالعمر او برای درک این سؤال را شکل داد که «چه کسی متعلق است، چه کسی نیست و چگونه این مسأله با زمان تغییر کرده است».
محمود ممدانی از سال ۱۹۹۹ در دپارتمان انسانشناسی دانشگاه کلمبیا بهعنوان استاد حکومت مشغول به تدریس است.
آفریقا
انتخابات اوگاندا: اعلام برنده بهعنوان رئیسجمهور یوروی موسوونی، در حالی که بوبی ویین تقلب را ادعا کرد
کتاب جدید او، Slow Poison، بر ساخت دولت اوگاندا پس از استعمار بریتانیایی و دو دیکتاتور که بهطور عمده آن را شکل دادند، تمرکز دارد. ممدانی استدلال میکند که عیدی امین و رئیسجمهور کنونی یوروی موسوونی، که از سال ۱۹۸۶ در قدرت است، میراث استعماری پیچیدهای که از بریتانیاییان به ارث بردهاند، را به ارث برده و تحت آن حکمرانی میکنند.
در گفتوگویی با لیلا فادل از NPR، ممدانی درباره کتاب و شباهتهای میان تجارب خود در تبعید و تلاش پسرش برای به چالش کشیدن ایدههای قدرت و تعلق در بزرگترین شهر کشور بحث کرد.
برای گوش کردن به کل مصاحبه، روی دکمه آبی بالای صفحه کلیک کنید.
نسخه رادیویی این مصاحبه توسط میلتون گوئوارا تهیه شد و نسخه دیجیتال توسط مجد الوهیدی ویرایش شد.
- زوهران ممدانی
- اوگاندا
پایان مقاله.
