تمساح آمریکایی که پیشتر در فهرست گونه‌های در حال انقراض بود، به‌صورت غیررسمی «قهرمان بازگشت» در قصه‌های موفقیت‌محور حفاظت از طبیعت شناخته می‌شود. از دست رفتن زیستگاه و شکار بی‌رویه تقریباً در دههٔ ۱۹۶۰ گونهٔ بومی Alligator mississippiensis را منقوِط کرد. امروزه جمعیت این تمساح‌ها به‌طور کافی بهبود یافته است.
در ایالات متحده تخمین می‌شود بین دو تا سه میلیون تمساح زندگی کنند؛ حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ عدد از این سوسمارهای پیشاتاریخی در آب‌های آرکانزاس ساکنند. اگرچه بیشتر مشاهدات تمساح در بخش جنوبی ایالت گزارش می‌شود، این شکارچیان مردابی تا در شمال، دریاچهٔ کینگ‌فیشِر در منطقهٔ مدیریت حیات‌وحشی پِتی‌ژان، نیز مشاهده شده‌اند. برای افزایش شانس مشاهده تمساح‌ها در زیستگاه طبیعی‌شان، هفت مکان پرتمساح آرکانزاس را برای شما گردآوری کرده‌ایم!
دریاچه میلوود
دریاچه میلوود که در جنوب‌غربی آرکانزاس واقع شده، مساحتی برابر ۲۹,۵۰۰ هکتار دارد و یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های ایالت و قطب تمساح‌ها است. این مخزن اطراف‌اش توسط مرداب‌ها و نواحی باتلاقی احاطه شده است که شرایطی ایده‌آل برای این سوسمارها فراهم می‌آورد. به‌عنوان یک دریاچه ماهیگیری مشهور، برای علاقمندان به صید ماهی بهشت است؛ انواع مختلفی از ماهی‌ها همچون باس‌دارپهن‌فک، باس‌خوشه‌دار، کراپی، باس سفید، باس راه‌راه و سی‌سی‌سی در اینجا می‌توان صید کرد و گردشگران از سرتاسر کشور برای شرکت در مسابقات و مسابقات ماهیگیری باس به این دریاچه می‌آیند. همچنین این دریاچه و اطراف آن از بهترین مکان‌های پرنده‌نگری در آرکانزاس به شمار می‌روند که بیش از ۳۰۰ گونه مختلف پرنده در آن ساکنند.
همچنین این دریاچه یکی از بزرگ‌ترین جمعیت‌های تمساح در آرکانزاس را داراست؛ تخمین‌ها نشان می‌دهد که هر مایل مساحت این دریاچه حدود ۳٫۲ تمساح ساکن است. دریاچه میلوود میزبان بزرگ‌ترین تمساح شکار شده در فصل ۲۰۲۴ بوده است؛ این موجود به طول ۱۲ فوت و ۶ اینچ (حدود ۳٫۸ متر) بوده. پارک ایالتی میلوود که در نزدیکی این دریاچه قرار دارد، فرصتی امن برای مشاهدهٔ تمساح‌ها از نقاط دیدگاهی مناسب فراهم می‌کند.
یادمان ملی آرکانزاس پست
آرکانزاس پست اولین مستعمرهٔ اروپاییان در ایالت آرکانزاس بود که به‌دلیل موقعیت استراتژیک خود در تقاطع رودخانه‌های آرکانزاس و می‌سی‌سی‌پی تأسیس شد. از سال ۱۶۸۶ تا ۱۸۲۱، این نقطه به‌عنوان مرکز اداری، نظامی و تجاری برای فرانسویان، اسپانیاییان و ایالات متحده خدمت می‌کرد. امروزه این مکان خانهٔ مرکز بازدیدکنندگان و موزهٔ یادمان ملی آرکانزاس پست است. آب‌های این یادمان و جریان‌های اطراف آن، زیستگاه ارزشمندی برای بیش از یک دوجین تمساح فراهم می‌کنند که برخی از آن‌ها به طول چهارده فوت می‌رسند.
بایو بارتولومئو
بایو بارتولومئو که طول‌اش بیش از ۳۶۰ مایل (حدود ۵۷۹ کیلومتر) است، طولانی‌ترین بایوی جهان محسوب می‌شود. آب‌های آهسته‌جاری و پوشش گیاهی غنی آن، زیستگاه مناسبی برای تمساح‌ها فراهم می‌کند. این بایو که بیش از ۱۰۰ گونهٔ آبزی مختلف در آن ساکنند، به خاطر لاک‌پشت‌های عظیم‌جثه‌ای که در مرداب‌های سیتوس و توپلو اطراف آن زندگی می‌کنند، شهرت دارد.
بازدیدکنندگان به این بایو جذب می‌شوند زیرا دومین جریان متنوع شمال آمریکا است؛ برای ماهیگیری، پرنده‌نگری، کایاک‌سواری یا تماشای حیات‌وحش در امتداد رودخانهٔ آرام، به‌ویژه برای مشاهدهٔ تمساح‌ها و لاک‌پشت‌ها. مسیر آبی بایو بارتولومئو بهشت هر دو قایقران با تجربه و مبتدی است که به دنبال راهی آرام برای کشف زیبایی‌های طبیعی این بایو که در دل دلتا آرکانزاس پیچیده است، می‌گردند.
دریاچه علف‌دار
دریاچه علف‌دار، واقع در جنوب‌غربی آرکانزاس و در نزدیکی دریاچه میلوود، یکی از بالاترین تراکم‌های تمساح در ایالت را داراست؛ بر اساس اطلاعات کمیسیون شکار و ماهیگیری آرکانزاس، به‌ازای هر مایل حدود ۹۱٫۸ تمساح زندگی می‌کنند. این مکان برای قایقرانی یا کایاک‌سواری نیز بسیار مناسب است؛ مسیر آبی دریاچه علف‌دار حلقه‌ای به طول ۳ مایل دارد که قایقران‌ها را از میان مانگروها عبور می‌دهد و فرصتی زیاد برای مشاهده تمساح‌های استراحت‌کننده بر تخته‌ها در آب‌های کم‌عمق فراهم می‌کند. شکار در این دریاچه ممنوع است؛ این ناحیه در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ با تمساح پرورش یافت تا به نجات درختان توپلو که توسط جمعیت پررونق درازناها (بیور) تخریب می‌شد، کمک کند. امروز قایقران‌ها می‌توانند سگ‌ماهی‌های لانه‌دار، بوقلمون‌های وحشی، قورباغه‌های بزرگ، پرندگان آبزی مهاجر، تمساح‌ها و درازناهای همواره‌واجد را مشاهده کنند.
پناهگاه ملی حیات‌وحش رودخانهٔ کش
پناهگاه ملی حیات‌وحش رودخانهٔ کش در سال ۱۹۸۶ برای حفاظت از تالاب‌ها و باتلاق‌های سیتوس‑توپلو و فراهم آوردن پناهگاهی برای پرندگان مهاجر و حیات‌وحش میان رودخانه‌های وایت و آرکانزاس تأسیس شد. این پناهگاه به‌مساحت ۷۲,۰۰۰ هکتار مهم‌ترین مقصد برای مهاجرت زمستانی مرغابی‌های حوضی در آمریکای شمالی است و به‌عنوان «تالاب بین‌المللی مهم» شناخته می‌شود. تقریباً یک‌پنجم جمعیت مرغابی‌های حوضی آمریکای شمالی هر ساله پس از عبور از رودخانهٔ دومین طولانی قاره، یعنی می‌سی‌سی‌پی، به سمت جنوب حرکت می‌کند.
آب‌های این پناهگاه شامل بیش از ۴۰۰ هکتار دریاچه‌ها و رودخانه‌های کوچک است و لانچ‌های قایق در سراسر آن پخش شده‌اند، که اینجا را به مقصد ایده‌آل برای قایقران‌ها، عکاسان و ماهیگیرانی تبدیل می‌کند که به دنبال صید باس‌دارپهن‌فک، کراپی و سی‑سی‌سی هستند. در نواحی آب‌های کم‌جریان، قایق‌سواران باید به دنبال تمساح‌های آفتاب‌گیر، لاک‌پشت‌های شلیک‌زن و لاک‌پشت‌های رودخانه‌ای (river cooters) — گونه‌ای از لاک‌پشت‌های آب شیرین بومی جنوب‑شرقی ایالات متحده — باشند.
پناهگاه ملی حیات‌وحش فِلزنثال
در جنوب‌شرقی آرکانزاس نزدیک مرز لوئیزیانا واقع شده است، پناهگاه ملی حیات‌وحش فِلزنثال شامل چندین تالاب، دریاچه‌های کمان‌دار و بایوهایی است که تمساح‌ها در آن‌ها رایج‌اند. این پناهگاه حدود ۶۵,۰۰۰ هکتار در محل تلاقی رودخانه‌های اوچیتا و سَلین در بر می‌گیرد. علاقه‌مندان به طبیعت برای شکار اردک، ماهیگیری ورزشی، قایقرانی، پرنده‌نگری و پیاده‌روی در مسیرهای متعدد زمینی و آبی خودراهنمایی به این پناهگاه می‌پیوندند.
پناهگاه فِلزنثال به‌عنوان یک منطقه پرنده‌دار مهم جهانی توسط انجمن ملی آدوبن شناخته شده است و در مسیر مهاجرتی می‌سی‌سی‌پی، اصلی‌ترین مسیر مهاجرت در آمریکای شمالی، قرار دارد. بسیاری از گونه‌ها در بهار و پاییز برای بازسازی انرژی جهت سفر طولانی به مناطق زمستانی در آمریکای مرکزی و جنوبی توقف می‌کنند. تمساح‌ها به‌طور منظم در اینجا مشاهده می‌شوند، به‌ویژه در مکان‌های ساکت دور از فعالیت‌های انسانی.
رودخانه اوچیتا
رودخانه اوچیتا در شهر منا، آرکنزاس متولد می‌شود و به سمت جنوب‌شرقی از میان کوه‌های مناظر‌دار اوچیتا عبور کرده و در جنگل ملی اوچیتا پیچ می‌خورد و سپس به لوئیزیانا ادامه می‌یابد. این رودخانه با طول کل ۶۰۵ مایل طی ۱۱ شهرستان آرکانزاس و شش ایالت لوئیزیانا می‌گذرد. اگرچه جمعیت تمساح در لوئیزیانا بسیار بیشتر از آرکانزاس است، این رودخانه به‌خصوص در بخش‌های جنوبی و پشت‌صحنه‌های خنک و باتلاقی‌اش، میزبان جمعیت بالاتری از تمساح‌ها است.
پس از اینکه در اوایل قرن بیستم تقریباً از بین رفتند، تمساح‌ها امروزه به‌راستی در سواحل آفتابی رودخانه یا در حال عبور آرام از آب‌های ساکت دیده می‌شوند؛ ماهی‌ها و حیات‌وحش فراوان رودخانه محیطی ایده‌آل برای این شکارچیان برتر فراهم می‌کند که نقش حیاتی در حفظ تعادل بوم‌شناختی ایفا می‌کنند. بازدیدکنندگانی که با قایق رودخانه اوچیتا را کاوش می‌کنند، تشویق می‌شوند تا از این موجودات جذاب از فاصله‌ای امن لذت ببرند.
پناهگاه‌های تمساح آرکانزاس
اگرچه این ایالت به‌قدر برخی از ایالات جنوبی پرتمساح نیست، تمساح‌ها در محیط‌های مختلفی فراتر از دریاچه‌ها در آرکانزاس قابل مشاهده‌اند. این محیط‌ها عمدتاً شامل تالاب‌ها، رودخانه‌ها، بایوها و باتلاق‌ها هستند که به‌ویژه در بخش‌های جنوبی و شرقی ایالت، به‌دلیل آب‌وهوای گرم، زیستگاه‌های مناسبی ایجاد می‌کنند. مشهورترین تمساح آرکانزاس «بیگ آرکی» بود؛ تمساحی با طول ۱۳ فوت (حدود ۳٫۹۶ متر). او به‌عنوان جذابیت اصلی باغ‌وحش لیتل‌راک به مدت ۱۸ سال خدمت کرد. با وزن ۵۰۰ پوند (حدود ۲۲۷ کیلوگرم) هنگام صید و نیاز به هفت نفر برای جابجایی‌اش، او به‌عنوان بزرگ‌ترین سوسمار پیشاتاریخی در اسارت نیم‌کرهٔ غربی شناخته می‌شد. در دو دههٔ گذشته گزارشی از حملات تمساح در آرکانزاس ثبت نشده است، اگرچه خط اضطراری تمساح سالانه حدود ۱۰۰ تماس دریافت می‌کند.
