- من به تمام ۵۰ ایالت و اکثر جاذبه‌های مهم گردشگری آمریکا سفر کرده‌ام — برخی از آن‌ها را بیش از حد تحسین‌شده می‌دانم.
- من سفری را که فقط حول بنای Four Corners (نقطهٔ چهار ایالات) یا مانت رشت‌مور تمرکز داشته باشد، برنامه‌ریزی نمی‌کنم.
- همچنین توصیه می‌کنم در ماه اکتبر به دلیل جمعیت‌های عظیم، از سِیلم، ماساچوست دوری کنید.
من دوست دارم در سفرهای جاده‌ای یا تعطیلات آخر هفته به نشانه‌های توریستی خاص یا عجیب و غریب سر بزنم. در واقع، پس از یک‌بار سفر به تنهایی به تمام ۵۰ ایالت، از بازدیدهای کوتاه خود از تقریباً تمام جاذبه‌های بزرگ گردشگری آمریکا لذت برده‌ام.
با این حال، پس از بازنگری، متوجه شدم برخی از این مکان‌ها بیش از حد تحسین‌شده‌اند و جایگاهی برای برنامه‌ریزی یک سفر کامل ندارند.
در ادامه هفت جاذبهٔ گردشگری که به نظر من بیش از حد تحسین‌شده‌اند را معرفی می‌کنم.
نقطهٔ Four Corners (بنیاد چهار ایالت) جز فرصت عکاسی چیز دیگری ارائه نمی‌کند.
برای علاقه‌مندان به جغرافیا، بنای Four Corners — جایی که بازدیدکنندگان می‌توانند هم‌زمان در ایالت‌های کولورادو، یوتا، آرایزونا و نیومکزیکو ایستند — احتمالاً یکی از جاذبه‌های دلخواه لیست‌هدف است.
اگرچه این توقف کوتاه می‌تواند فرصتی سرگرم‌کننده برای عکاسی باشد، اما در این منطقه نسبتاً دورافتاده فعالیت‌های بیشتری وجود ندارد.
ارزش دارد که یک‌بار به این جاذبهٔ منحصر به‌فرد سر بزنید، اما من ترجیح می‌دهم به پارک بومی ناواهو در درهٔ مونومنت که به‌دلیل صخره‌های بلند ماسه سنگی‌اش شناخته می‌شود، برویم.
در نیواورلئان، به جای خیابان بوربون، به خیابان فرنشمن سر بزنید.
نیواورلئان از شهرهای مورد علاقه‌ام است و محلهٔ نمادین کوارتر فرانسوی همواره یکی از مکان‌های ضروری برای بازدید به حساب می‌آید. با این وجود، من سفری را که فقط برای دیدن خیابان بوربون باشد، توصیه نمی‌کنم.
اگرچه قدم‌زدن در صبح یا عبور سریع شبانه می‌تواند جالب باشد، اما به‌نظر من جمعیت انبوه توریست‌ها بهترین تصویر از شهر یا فرهنگ آن را نشان نمی‌دهد.
اگر می‌خواهم از شلوغی و سرهم‌جوشی کوارتر فرانسوی فرار کنم، ترجیح می‌دهم به خیابان فرنشمن که به‌نظر برخی راهنمایان تور «بوربون بومی» نامیده می‌شود، بروم.
اگرچه خیابان فرنشمن در سال‌های اخیر محبوب‌تر شده است، اما من هنوز هم آن را به اندازهٔ خیابان بوربون گِل‌آلودکننده نمی‌بینم.
منطقهٔ بلک هیلز در داکوتای جنوبی بیش از مانت رشت‌مور ارائه می‌دهد.
مانند اکثر مکان‌های این فهرست، اگر در منطقهٔ بلک هیلز داکوتای جنوبی بودم، از مانت رشت‌مور بازدید می‌کنم، اما نمی‌خواهم کل سفرم را به آن اختصاص دهم.
این بنا چشمگیر است، اما در اطراف نزدیکش کارهای زیادی به جز پیاده‌روی در دو مسیر کوتاه وجود ندارد.
به‌جای آن، من ترجیح می‌دهم سفری حول کل منطقهٔ بلک هیلز برنامه‌ریزی کنم و در آن به یادبود کریزی‌هورس، پارک ایالتی کستر و پارک ملی بد‌لندز سر بزنم.
پهن‌راه لاس‌وگاس نزدیک بالاترین ردهٔ جاذبه‌های بیش از حد تحسین‌شده در فهرستم قرار دارد.
اگرچه پهن‌راه لاس‌وگاس منظره‌ای بی‌نظیر است، اما ساختگی‌اش آن را به بالاترین ردهٔ جاذبه‌های بیش از حد تحسین‌شده تبدیل کرده است.
با این وجود، من از زمان‌ام در خیابان فرِمونت نزدیک و همچنین در مناطق طبیعی اطراف شهر، مانند محوطهٔ حفاظت‌محیطی ملی رد راک کنیون، لذت برده‌ام.
در یک سفر به نیویورک، بیش از یک‌بار به میدان تایم‌اسکوئر نمی‌روم.
مشابه پهن‌راه لاس‌وگاس، میدان تایم‌اسکوئر یکی از نمادهای مشهور ایالات متحده است. اگرچه در صورت نزدیکی به آن سفر می‌کنم، اما مکان‌های دیگری در نیویورک وجود دارد که من بیشتر ترجیح می‌دهم.
به‌نظر من، صرف زمان برای گشت‌وگذار در محله‌های کوچک‌تر منهتن یا بروکلین، به بازدیدکنندگان درک بهتری از فرهنگ محلی می‌دهد.
برای کسانی که به تجربهٔ توریستی‌تری می‌خواهند، من پیشنهاد می‌کنم خط هوایی High Line را که چشم‌اندازهای فوق‌العاده‌ای از منهتن دارد، یا جزیرهٔ کوچک (Little Island) که جزیرهٔ مصنوعی‌ای در پارک رودخانهٔ هادسون است، بازدید کنند.
خط انتظار برای عکس‌برداری در نقطهٔ جنوبی‌ترین ایالات متحده در کی‌وست، فلوریدا، غالباً به‌طرز فوق‌العاده‌ای طولانی است.
کی‌وست، فلوریدا، یکی از شهرهای مورد علاقهٔ من در ایالات متحده است. با وجود همهٔ امکانات شهر، بسیاری از بازدیدکنندگان ابتدا به سمت نقطهٔ جنوبی‌ترین ایالات مستقیم می‌جهند.
همان‌گونه که عنوان نشان می‌دهد، این یک بنای ساده است که نقطهٔ جنوبی‌ترین ایالات متحده را که تنها ۹۰ مایل شمال کوبا است، مشخص می‌کند. اگرچه من به این نقطه رفتم و آن را فرصت عکاسی سرگرم‌کننده‌ای دانستم، اما انتظار برای عکس‌برداری به‌طرز فوق‌العاده‌ای طولانی بود.
در این منطقه مکان‌های بسیاری وجود دارد که من ترجیح می‌دهم زمانم را در آن‌ها بگذرانم، با فرهنگ جذاب کی‌وست، موزه‌ها، تاریخ، غذا و فرصت‌های عالی برای تفریحات بیرونی.
من توصیه می‌کنم در ماه اکتبر از سِیلم، ماساچوست دوری کنید.
من برای اولین بار در اکتبر به صورت سرنگونی به سِیلم، ماساچوست سر زدم. اما متوجه نشدم که شهر در تمام ماه با بازدیدکنندگان مملو است — نه‌تنها در هالووین.
بدلیل محاکمات جادوگری سِیلم که بدنام‌اند، این شهر به مقصدی برای گردشگران عاشق ترس و شبح تبدیل شده است، به‌ویژه نزدیک شدن به هالووین.
بخش عمدهٔ سفرم صرف جستجوی جای پارک شد، چرا که جمعیت‌های فراوان جذابیت سفر را برای من کاهش دادند.
من دوست داشتم خارج از اکتبر به این شهر سر بزنم و توصیه می‌کنم تنها افراد علاقه‌مند به فصلی ترسناک برای سفر در این بازهٔ زمانی برنامه‌ریزی کنند.
