پس از اینکه یام! برندز گفت در حال بررسی فروش است، به Pizza Hut سر زدم و یک دلیل عمده برای مشکلات این زنجیره را مشاهده کردم

• یام! برندز روز سه‌شنبه اعلام کرد که در حال بررسی امکان فروش برند Pizza Hut است.
• من در دو مکان غذا خوردم تا بفهمم چرا این زنجیره به‌قدری درگیر مشکلات است که یام! به فکر فروش آن می‌افتد.
• اگرچه غذا با سایر زنجیره‌های پیتزایی که امتحان کرده‌ام در سطح مشابهی بود، ارزش Pizza Hut نامشخص است.

Pizza Hut، یکی از شناخته‌شده‌ترین زنجیره‌های پیتزا در آمریکا، با بحران هویتی روبه‌روست.

یام! برندز، شرکت مادر Pizza Hut، روز سه‌شنبه اعلام کرد که در حال بررسی امکان فروش این نماد با سقف قرمز است. این اعلامیه همزمان با گزارش کاهش ۱٪ فروش فروشگاه‌های همسان Pizza Hut در سه‌ماهه سوم بود که هشتمین سه‌ماهه متوالی کاهش را نشان می‌دهد.

من به دو مکان در جنوب کالیفرنیا سر زدم تا بفهمم چرا Pizza Hut عقب‌مانده است و رستورانی را یافتم که بین گذشتهٔ نوستالژیک خود و آینده‌ای نامشخص قرار دارد. اگرچه غذاهای Pizza Hut هنوز با کیفیت هستند، به‌نظر می‌رسد که این زنجیره برای اثبات ارزش خود در میان مصرف‌کنندگان در صحنهٔ شلوغ رستوران‌داری امروز، با مشکل مواجه است.

«تیم Pizza Hut سخت در حال کار برای رفع چالش‌های کسب‌وکار و دسته‌بندی بوده است؛ با این حال، عملکرد Pizza Hut نشان می‌دهد که نیاز به اقدام‌های بیشتری برای کمک به برند برای دستیابی به ارزش کامل خود دارد، که ممکن است بهتر از داخل یام! برندز اجرا شود»، کریس ترنر، مدیرعامل یام! برندز، در بیانیه‌ای روز سه‌شنبه گفت.

او در تماس مالی شرکت در همان روز گفت که گزینه‌های استراتژیک را بررسی می‌کند که می‌تواند شامل فروش کسب‌وکار Pizza Hut باشد. یام! برندز برای بررسی معاملات محتمل، Goldman Sachs و Barclays را به عنوان مشاوران مالی استخدام کرده است.

نماینده‌ای از یام! برندز از اظهار نظر فراتر از اظهارات عمومی شرکت خودداری کرد.

Pizza Hut که در سال ۱۹۵۸ تأسیس شد، با رستوران‌های خانوادگی سرویس‌دار خود که بار سالاد مشهور آن زمان را داشت، به شهرت رسید. اما در اوایل دههٔ ۲۰۰۰ شروع به کاهش فرمت‌های بزرگ‌مقیاس خود کرد و هم‌اکنون عمدتاً فروشگاه‌های صرفاً سرو غذا برای بیرون را اداره می‌کند.

با قدم گذاشتن به اولین مکان، حدود ۶۰ مایل شمال‌غربی لس‌آنجلس، بوی آشنای خمیر پخته و پنیر ذوب‌شده مرا خوش‌آمد گفت — اما تابلو منو در دسترس نبود. در عوض، یک پاپ‑آپ مقوایی کوچک در کنار صندوق، چند تبلیغ برای پیشنهادهای وعده‌غذایی و یک کد QR که می‌توانستم اسکن کنم تا منوی کامل را ببینم، به نمایش گذاشت.

عدم نمایش منوی کامل نشان می‌داد که شرکت بیش از پیش به تحویل‌های منزل و سفارشات آنلاین وابسته شده است تا حضور حضوری مشتریان در پیش‌خوان.

من یک پیتزای شخصی پپرونی، که روزگاری بخشی اساسی از کودکی‌ام بود، به‌واسطهٔ برنامهٔ «Book It!» Pizza Hut انتخاب کردم. تا به امروز، این برنامه به کودکان مدرسه‌ای پیتزای رایگان می‌دهد وقتی مدرکی مبنی بر رسیدن به اهداف ماهانهٔ خواندنشان ارائه کنند. اما به‌عنوان یک بزرگسال بدون ثبت‌نامهٔ خواندن، این پیتزای مینیاتوری چهار برش‌دار ۹٫۷۰ دلار هزینه داشت.

پیتزا دقیقاً همان‌طور که انتظار داشتم بود: ته‌پای آن ترد، با کمی سس مارینارا شیرین، پنیر موزارلا ذوب‌شده و دو حلقه پپرونی در هر برش، اما قیمت این وعدهٔ کوچک مرا شگفت‌زده کرد.

قیمت پیتزاها در پنج سال گذشته بیش از ۱۵٪ افزایش یافته است، در حالی که اپراتورهای بیشتری پیتزا و نانی‌های تخت را در منوهای خود ارائه می‌دهند، به گزارش Restaurant Business Online در اکتبر که از داده‌های Technomic استنادی می‌گیرد. قبلاً به‌عنوان گزینهٔ اقتصادی محسوب می‌شد، اما اکنون ۳۵٪ از مصرف‌کنندگان به‌دلیل هزینه‌های بالاتر کمتر پیتزا سفارش می‌دهند، این منبع گزارش داد.

این به این معنی است که رقابت برای Pizza Hut شدیدتر شده؛ این زنجیره باید با تعداد بیشتری از رقبای خود، از دُمینوز تا لیتل سیزرز، برای مشتریان کمتری رقابت کند.

Business Insider در ماه اوت گزارش داد که با تنگ‌کردن کمربندهای مالی و کاهش رفتن به رستوران، مصرف‌کنندگان وفاداری بیشتری به برندهای مورد علاقه خود نشان می‌دهند و هنگام انتخاب صرف غذا در بیرون به دنبال تخفیف‌های کوپن می‌گردند.

در دومین مکان، تبلیغ برجسته‌ای برای یک پیشنهاد متمرکز بر ارزش دیدم: آیتم‌های جدید منوی «Flatzz» Pizza Hut. این فلت‌برِدهای نازک‌قشر تنها با قیمت ۵٫۴۶ دلار پس از مالیات زمانی که قبل از ساعت ۵ بعدازظهر سفارش شوند، عرضه می‌شوند.

پیتزای «Flatzz» به‌نظر می‌رسید معاملهٔ بهتری باشد. این محصول هشت برش پیتزا با طعم بیشتری نسبت به پیتزای شخصی در فروشگاه اول ارائه می‌داد. گزینهٔ فلت‌برِد ارزش خوبی داشت و اگر تابلو در نزدیکی در نبود، از وجود آن مطلع نمی‌شدم.

هر دو رستوران تمیز بودند، پرسنل داخل آن‌ها دوستانه بودند، و Pizza Hut همچنان آن موادی که باعث شد به‌نامی شناخته‌شده در خانه‌ها تبدیل شود — پنیر کش‌دار، لوگوی آشنا و نوستالژی دلپذیر — را دارد.

اما در فضای رستوران‌داری کنونی، پیتزای آشنا دیگر کافی نیست تا جایگاهی در میز تضمین کند. چالش بعدی Pizza Hut این است که مشتریان را قانع کند که همچنان ارزش ارائه می‌دهد در بازاری که «سریع» و «ارزان» به عناصر پیش‌فرض موفقیت تبدیل شده‌اند.